Michael Van Peel

2015. Zeventig jaar vrede in Europa. De Islamitische Staat kampt met begrotingstekorten, het kibbelkabinet kakelt er vrolijk op los, iedereen is...

‘Heh…? 2013? En u bent er nog steeds? Drommels! En vooral: wat nu’? Heel de mensheid keek uit naar het Grote Einde. Eeuwenlang...

De noodlotsymfonie van een woelig 2014. Het jaar van de moeder aller verkiezingen en de vader aller mediacirci. Het jaar van eindelijk vrede in...

2016. Het beleg van Europa. België wordt ruw wakkergeschud. Horden vluchtelingen belegeren het Europese Fort. Binnen regeert de angst. Erdogan...

Eind 2012(*), wanneer de Mayawekker afloopt en snoozen geen zin meer heeft, op de drempel van de Dag des Oordeels, verkneukelt Van Peel zich samen...

2018. De wereld is aan de clowns. Wat gisteren nog potsierlijke satire was, is vandaag banale realiteit. De uitzondering regeert de regel. De laatste...

Een conference vol tragikosmische grappen over de staat van de planeet, de nieuwe generaties en het toenemende verzet tegen ... euh ... vanalles!...